HIV-infectie en AIDS bij kinderen

Klinische praktijk
H.J. Scherpbier
G.A. Mulder-Kampinga
P. Bol
K. Boer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:975-9

In 1983 werden de eerste kinderen met AIDS beschreven in de V.S.1 In het eerste decennium van de pediatrische infecties met het humane immunodeficiëntievirus (HIV) waren er grote vorderingen op het gebied van kennis van het natuurlijke beloop, de diagnostiek, therapie en epidemiologie. De risicofactoren voor HIV-infectie bij kinderen werden vastgesteld: toediening van bloed of stollingspreparaten, intra-uteriene en perinatale transmissie, borstvoeding en seksueel misbruik. In westerse landen bleek 75 van de geïnfecteerde kinderen intra-uterien of bij de geboorte besmet.2-4 In die landen komen besmettingen via bloedprodukten niet meer voor, omdat sinds 1985 het bloed van donors getest wordt op HIV-antistoffen. In andere landen, bijvoorbeeld in Oost-Europa, zijn bloedprodukten en verontreinigde naalden tot voor kort een belangrijke bron van infectie bij kinderen geweest.

In dit tweede decennium zal men prioriteit moeten geven aan de preventie, behandeling en zorg voor zowel geïnfecteerde kinderen als voor hun HIV-seronegatieve broertjes of zusjes…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

Afd. Neonatologie en Kindergeneeskunde: mw.H.J.Scherpbier, kinderarts.

Afd. Virologie: mw.G.A.Mulder-Kampinga.

Afd. Verloskunde en Gynaecologie: dr.K.Boer, gynaecoloog.

Gezondheidsraad, Den Haag.

Dr.P.Bol, arts-epidemioloog.

Contact mw.H.J.Scherpbier

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties