Het zakboekje met recepten voor de praktijk placht in de studententijd opgebouwd te worden tijdens colleges, ‘zaal’ en (co-)assistentschappen. De hoogst persoonlijke recepten, individualistische hoogstandjes van docenten, voldeden voor de rest van de loopbaan. Het farmacotherapeutische arsenaal berust heden veeleer op weten, wetten en op economische afspraken.
‘Preparing a personal…
Artikelinformatie
Online verschenen op
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1611
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties