‘Het voelde alsof ik op een trein stapte’

Portretfoto Louise
Rosie Sikkel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2023;167:C5435

Louise Blankensteijn (29) richtte jarenlang haar pijlen op de plastische chirurgie. Ze werkte als anios, startte een promotietraject op en solliciteerde voor de opleiding. Toch besloot ze de witte jas uit te trekken. ‘Artsen zijn breder in te zetten dan alleen in de geneeskunde.’

Hoe kwam je tot het besluit te stoppen?

‘Ik heb me vrij vroeg al op de plastische chirurgie gefocust. Om een beetje in de running te komen moest je naar mijn gevoel wel in het begin van je masterperiode al een richting kiezen. Daarna voelde het alsof ik op een trein stapte, waarbij elke volgende stap zich automatisch aandeed. Nog steeds vind ik de plastische chirurgie een ontzettend mooi vak; je geeft weer een beetje mens terug aan patiënten die dat is afgenomen. Ik heb er jaren met heel m’n hart gewerkt, maar ik merkte ook dat ik me breder…

Auteursinformatie

R. Sikkel, MSc, nieuwsredacteur, Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, Amsterdam.

Contact R. Sikkel (r.sikkel@ntvg.nl)

Zorgwekkend aniossen-tekort in ziekenhuizen
Dit artikel is gepubliceerd in het dossier
Journalistiek
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties