Het tekort aan donororganen; haken en ogen aan wetgeving en praktijk rond het afstaan van organen voor transplantatie

Perspectief
E.J. Boer
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:2571-6

Transplantatie van donororganen heeft in tal van gevallen bewezen te kunnen leiden tot levensverlenging met een uitstekende kwaliteit van leven; in tal van vormen heeft orgaantransplantatie haar weg gevonden naar de hedendaagse medische praktijk, waaruit zij niet meer is weg te denken. Een doorlopend tekort aan bruikbare donororganen legt sinds jaar en dag beperkingen op aan deze praktijk: er zijn ettelijke oplossingen bedacht om hier verbetering in te brengen, maar de tekorten blijven en daarmee onacceptabele wachttijden voor patiënten die dringend een donororgaan nodig hebben.

Organen van een overleden donor worden alleen uitgenomen als het waarschijnlijk is dat de laatste het daarmee eens is. Dit kan blijken uit een codicil dat hij of zij ooit heeft geschreven en dat op het cruciale moment kan worden geproduceerd. Helaas, te weinig Nederlanders hebben zo'n codicil opgesteld. Ook komt het voor dat het codicil er wel is, maar dat de betrokkene het niet…

Auteursinformatie

Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde, Jan Luykenstraat 5, 1071 CJ Amsterdam.

E.J.Boer, journalist.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties