Als particulier verzamelaar een voor buitenstaanders interessante bijdrage leveren kost hoofdbrekens. Omdat ik inderdaad nooit gepretendeerd heb dat mijn bibliotheek iets anders zou zijn dan ‘een verzameling boeken’, zal mijn bijdrage derhalve ook niet anders kunnen zijn dan een luchtig, biografisch getint verhaal van de wijze waarop mijn boekerij gegroeid is tot wat zij nu is. Ik heb daarbij het idee dat collega-bibliofielen verschillende zaken op emotioneel en technisch terrein zullen herkennen die hierbij aan de orde zullen komen.
Ik moest mij voor het eerst met het oog van een buitenstaander rekenschap geven van mijn collectie. Eerst kwantitatief: het aantal mijner boeken was mij onbekend. Trouwens, hoe zoiets te tellen? Gelden pamfletjes als boeken? En moet een uit meer delen bestaande uitgave als één boek gerekend worden? En wat te doen met de tijdschriften? Neen, voor een kwantitatieve indruk is het misschien beter zich in meters uit te drukken. Zo…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties