Het onderzoek van de spierrekkingsreflexen

Klinische praktijk
J. Stam
H. van Crevel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1992;136:775-80

Het onderzoek van de spierrekkingsreflexen is eenvoudig uit te voeren en wordt door veel artsen dagelijks verricht. Het kan, bij juiste uitvoering en interpretatie, diagnostisch waardevolle informatie opleveren. Voor een goede interpretatie is enige kennis van fysiologie en pathofysiologie nodig. In dit artikel wordt hiervan een overzicht gegeven en worden enkele veel voorkomende misverstanden behandeld. Een beknopte historische uiteenzetting geeft inzicht in de herkomst van sommige termen.

Geschiedenis en terminologie

De spierrekkingsreflexen werden voor het eerst beschreven in 1875 door Erb (1840-1921) en Westphal (1833-1890).12 Zij waren het eens over het belang van hun waarnemingen voor de neurologische diagnostiek, maar over de fysiologie verschilden zij van mening. Volgens Erb ging het om echte reflexen via het ruggemerg, opgewekt door stimulatie van receptoren in de pezen. Volgens Westphal kwam de contractie tot stand door een direct op de spier inwerkende invloed van de stimulus, en niet via het ruggemerg…

Auteursinformatie

Academisch Medisch Centrum, afd. Neurologie, Meibergdreef 9, 1105 AZ Amsterdam.

Dr.J.Stam en prof.dr.H.van Crevel, neurologen.

Contact dr.J.Stam

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties