Het natuurlijke ziektebeloop bij dragers van het hepatitis B-oppervlakteantigeen zonder symptomen

Het verband met mededelingen over de hoge morbiditeit en sterfte van dragers van het hepatitis B-oppervlakteantigeen (HBsAg) in Azië is door De Franchis et al. een onderzoek verricht naar het natuurlijke ziektebeloop en de prognose van dragers van het HBsAg zonder symptomen en normale leverfuncties.1 Aan het onderzoek namen 92 Italiaanse bloeddonors deel met normale leverfuncties, bij wie gedurende ten minste 6 maanden het HBsAg in het bloed aantoonbaar was, zonder klinische aanwijzingen voor hepatitis en zonder leverziekte in de voorgeschiedenis. De groep bestond uit 75 mannen en 17 vrouwen van gemiddeld 31,5 (uitersten 19-56) jaar. Bij alle patiënten werd aan het begin van het onderzoek een leverbiopsie verricht. Deze leverde bij 69 patiënten histologisch een normaal of hoogstens een licht afwijkend beeld op. Bij 18 patiënten paste het histologische beeld bij een chronisch persisterende hepatitis en bij 5 bij een lichte vorm van chronisch actieve hepatitis. Na een gemiddelde controleduur van 130 (uitersten 70 tot 170) maanden bleken de leverfuncties bij 58 van de 68 patiënten (85) bij wie men deze regelmatig had kunnen controleren, geheel normaal te zijn gebleven. Bij 10 patiënten was geen HBsAg meer in het bloed aantoonbaar, maar slechts 2 van hen hadden antistoffen tegen hepatitis B in het bloed. Bij 3 patiënten werden biochemisch aanwijzingen gevonden voor hepatitis B, bij histologisch onderzoek bleek bij 1 van hen later een chronisch actieve hepatitis te ontstaan. Bij 1 patiënt ontstond het beeld van een alcoholische levercirrose. Bij 6 patiënten met een voorbijgaande stijging van de transaminasen in het bloed werden verder geen aanwijzingen gevonden voor een besmetting met hepatitis B-, C- of D-virus en in het leverbiopt geen aanwijzingen voor een histologische verslechtering. Bij 21 patiënten die gedurende de hele onderzoeksperiode een normale leverfunctie hadden behouden en die hadden toegestemd om na 10 jaar opnieuw een leverbiopsie te ondergaan, werden bij histologisch onderzoek geen veranderingen ten opzichte van het eerste biopt gevonden. Bij geen van de patiënten werd een stijging van het ?-foetoproteïnegehalte in het bloed vastgesteld en geen van hen kreeg een hepatocellulair levercelcarcinoom. Wellicht was de onderzoeksperiode te kort om hierover een definitieve uitspraak te kunnen doen.

De onderzoekers komen tot de slotsom dat de prognose voor Italiaanse dragers van het HBsAg zonder symptomen en met normale leverfuncties uitstekend is.