Het metabool syndroom: een cluster van vasculaire risicofactoren

– The metabolic syndrome is a cluster of several vascular risk factors (impaired glucose metabolism, dyslipidaemia, hypertension and central adiposity).

– The prevalence of the metabolic syndrome is high, varying between 10 and 40 depending on age and sex. This prevalence will increase in the years to come due to the increased prevalence of overweight/-obesity.

– To identify the metabolic syndrome, there is a readily applicable definition for daily clinical practice, i.e. the presence of three or more of the following characteristics: hyperglycaemia, hypertension, low plasma HDL cholesterol level, high plasma triglyceride level and central adiposity.

– The underlying pathophysiology is not fully clarified, but insulin resistance plays an important role in this syndrome.

– The metabolic syndrome is associated with increased cardiovascular morbidity and mortality and an increased risk for the development of diabetes mellitus type 2.

– In subjects with one or two components of the metabolic syndrome and in patients with manifest vascular disease, it seems advisable to be alert to the presence of the other components in order to either diagnose or exclude the metabolic syndrome.

– Although clinical evidence is lacking, from a pathophysiological point of view it seems reasonable to focus the treatment on reducing insulin resistance, which can be achieved by weight reduction and an increase in physical activity. Treatment of the individual risk factors may also be considered, depending on the degree of vascular risk.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:859-65

Samenvatting

– Het metabool syndroom bestaat uit een cluster van vasculaire risicofactoren (hyperglykemie, dyslipidemie, hypertensie en centrale adipositas).

– De prevalentie van het metabool syndroom is hoog en varieert, afhankelijk van leeftijd en geslacht, van 10 tot 40. Deze prevalentie zal de komende jaren door de toename van overgewicht/obesitas toenemen.

– Er bestaat een voor de praktijk eenvoudig toepasbare definitie om het metabool syndroom te identificeren, namelijk bij 3 of meer van de volgende kenmerken: hyperglykemie, hypertensie, lage plasma-HDL-cholesterolwaarde, hoge plasmatriglyceridenwaarde en centrale adipositas.

– Het pathofysiologisch mechanisme is nog niet geheel ontrafeld, maar insulineresistentie speelt een belangrijke rol.

– Het metabool syndroom gaat gepaard met een verhoogde cardiovasculaire morbiditeit en mortaliteit en met een verhoogde kans op het ontstaan van diabetes mellitus type 2.

– Bij individuen met 1 of 2 kenmerken van het metabool syndroom en bij patiënten met manifest vaatlijden lijkt het goed om alert te zijn op de aanwezigheid van de andere kenmerken om de diagnose ‘metabool syndroom’ te stellen dan wel uit te sluiten.

– Hoewel dit nog niet in onderzoek is aangetoond, lijkt het vanuit pathofysiologisch oogpunt zinvol om therapie te richten op het verbeteren van de insulineresistentie, waarbij het accent ligt op het bewerkstelligen van gewichtsreductie en toename van lichamelijke activiteit. Daarnaast dient, afhankelijk van het vasculaire risico, behandeling van de afzonderlijke risicofactoren overwogen te worden.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:859-65