Het effect van eiwitbeperking op nierfunctieachteruitgang

– The results of meta-analyses and of the recent ‘modification of diet in renal disease’ study show that dietary protein restriction slows down deterioration of renal function in patients with a moderately impaired renal function. However, this effect appears to be less pronounced than previously assumed.

– Protein restriction probably leads to narrowing of the preglomerular blood vessel, which reduces the raised intraglomerular pressure. The resulting decrease in the filtering glomerular pressure initially leads to a slight loss of renal function, but there after to a decelerated deterioration of renal function.

– The aim should be a protein intake of 0,6-0,75 g per kg per day. Dietary compliance should not be predicted anamnestically but should be calculated according to the (modified) Maroni equation (protein intake = (0,18 x urinary urea excretion in mmol per 24 hours) 15 urinary protein excretion in g per 24 hours). This kind of protein restriction as a rule does not lead to nutritional deficiencies.

Samenvatting

– De gegevens van meta-analysen en van het recente ‘Modification of diet in renal disease’-onderzoek laten zien dat eiwitbeperking in het dieet de snelheid van nierfunctieachteruitgang vermindert bij patiënten met een matig gestoorde nierfunctie. Het effect lijkt echter minder groot dan wel werd aangenomen.

– Waarschijnlijk leidt eiwitbeperking tot vernauwing van het preglomerulaire bloedvat, waardoor de verhoogde intraglomerulaire druk afneemt. Aanvankelijk ontstaat door de verlaging van filtrerende glomerulaire druk een gering verlies van nierfunctie, maar vervolgens is een minder snelle achteruitgang van nierfunctie het resultaat.

– Men dient te streven naar een eiwitinname van 0,6-0,75 gkgdag. Therapietrouw mag niet anamnestisch worden geschat, maar dient berekend te worden met de (gemodificeerde) Maroni-formule (eiwitinname = (0,18 x ureumuitscheiding met de urine in mmol per 24 h) 15 eiwituitscheiding met de urine in g per 24 h). Een dergelijke eiwitbeperking leidt over het algemeen niet tot voedingsdeficiënties.