Het allerleukste vak

Opinie
Joost Zaat
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2017;161:B1386

artikel

Elke dokter vindt vast dat zij het allerleukste vak heeft, maar ik heb écht een moordvak. Niet alleen omdat ik hier af en toe stukjes kan schrijven, maar vooral omdat ik als huisdokter echt alles, maar dan ook alles zie. Niemand gebruikt het woord levensloopgeneeskunde nog, een term uit de oude huisartsgeneeskundige doos. Maar toch, patiënten hebben altijd een verhaal, ze zijn nooit ‘zo maar zo’ én ze brengen ook hun hele familie mee. Die levensloop die zie je per patiënt niet meer helemaal, maar al die losse stukjes maken wel een verhaal en geven mij en veel van mijn collega’s ‘geneesplezier’. Al die losse kleine stukjes zijn bovendien uitdagend, want ze verlopen zelden precies zoals in de boekjes staat. Voor techniek en heldendaden moet je niet in de huisartspraktijk zijn, maar voor al het andere wel.

Het begint bij lieve meisjes die hun cavia knuffelen (D954) en daarbij iets oplopen dat er weer eens anders uitziet dan gewoonlijk. Haar 10 jaar oudere zus komt samen met moeder omdat ze zo chagrijnig is. Niks is goed, niemand is aardig en volgens Facebook komt het door de pil. Of ze dan geen spiraaltje kan krijgen, vraagt haar moeder. Die informatie klopt een beetje. Het risico op een depressie is in het eerste jaar inderdaad een beetje hoger, maar chagrijnig zijn is echt iets anders dan een depressie hebben. Bovendien is switchen naar een spiraal helemaal geen oplossing (D1370). Ik leg dat uit en voorlopig kijken we het maar even aan. Als het niet gaat, kan ze een paar gesprekken krijgen bij mijn POH-GGZ-jeugd. Even later komt haar bipolaire tante op het spreekuur omdat zij nu eindelijk wil stoppen met roken. Dat hebben we al 20.000 keer geprobeerd, maar wie weet lukt het nu wél. Altijd optimistisch blijven. Niet alleen zit haar motivatie de pogingen in de weg, maar ook haar psychofarmaca zorgen dat abrupt stoppen tot flinke bijwerkingen leidt (D939). En als ik haar opa aan het eind van de dag bezoek, zie ik dat hij terminaal delirant is. Ik weet dat haloperidol niet helpt (D1397) en overleg met de hele familie hoe we het dragelijk kunnen maken met gezellig licht en zijn lievelingsmuziek. En dan heb ik het nog niet gehad over de 30 andere interessante verhalen van een dag. Blij dat ik niet de hele dag alleen maar mensen zie met vlekjes, verstopte coronairen, zere knieën, galstenen of te grote prostaten.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties