Samenvatting
Tussen 1918 en 1982 zijn in Egypte miljoenen patiënten lijdend aan bilharzia (infectie met Schistosoma mansoni) behandeld met een serie injecties met kaliumantimoontartraat. Tijdens grote campagnes, gericht op de uitroeiing van de parasiet, werden onvolledig gesteriliseerde spuiten en naalden hergebruikt. Dit heeft geleid tot een enorme verspreiding van het hepatitis-C-virus, waardoor de prevalentie van hepatitis C in Egypte momenteel de hoogste ter wereld is. De gevolgen van deze iatrogene epidemie zullen zeer ernstig zijn.
Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 42 2000
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:2024-5
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
(Geen onderwerp)
Rotterdam, oktober 2000,
Aan het artikel van Barnard (2000:2024-5) voegen wij graag het volgende toe. In Egypte komt, anders dan in de rest van de wereld, het hepatitis-C-virus(HCV)-genotype 4a voor bij een groot percentage van de patiënten met chronische hepatitis C. De kans dat David R.Hunt geïnfecteerd is in Egypte neemt sterk toe als bij hem dit, in Canada zeldzame, genotype kan worden geïsoleerd.
Bij een actieve hepatitis-C-infectie - dat wil zeggen: er zijn antistoffen tegen het virus, er is een meetbare HCV-RNA-titer en de waarden van de serumaminotransferasen zijn bij herhaling verhoogd - is de behandeling van eerste keus niet, zoals vermeld staat, die met uitsluitend interferon alfa. Tegenwoordig wordt aan de 6 maanden durende behandeling met interferon de nucleosideanaloog ribavirine toegevoegd, waardoor het genezingspercentage van 15% naar 35% stijgt (een patiënt is genezen als HCV-RNA niet meer aantoonbaar is in het bloed en als de transaminasewaarden aanhoudend normaal zijn).1-3
Analoog aan de kans dat de behandeling slaagt, nemen ook de kosten toe: het toevoegen van ribavirine aan de behandeling kost in Nederland ongeveer ƒ 1800,- extra per maand, wat de totale medicijnkosten op ongeveer ƒ 2500,- per maand brengt. Dat is veel geld, maar aanzienlijk minder dan het door Barnard genoemde bedrag van ƒ 8500,- voor de interferon.
De kosten van behandeling overschrijden niet alleen de draagkracht van de gemiddelde Egyptenaar, maar ook die van de gemiddelde Nederlander. Het is bekend dat gezamenlijke inkoop gepaard kan gaan met aanzienlijke kwantumkortingen. Zowel in Egypte als in Nederland is er een reden om over te gaan op regionale behandeling met een gezamenlijke inkoop van medicijnen.
De scepsis ten opzichte van de kruidendrank die dr. Adbel-Basset Mohamed zijn patiënten aanbiedt, delen wij. In Japan heeft men een lange ervaring met het uit de wortels van een plant geïsoleerde glycyrrizine. Het middel, dat geen antivirale eigenschappen heeft, induceert een alanineaminotransferase(ALAT)-daling of -normalisatie en remt volgens Japanse auteurs de progressie naar cirrose en hepatocellulair carcinoom.4 Mogelijk heeft de genoemde kruidendrank soortgelijke eigenschappen, maar dit is niet aangetoond.
McHutchison JG, Gordon SC, Schiff ER, Shiffman ML, Lee WM, Rustgi VK, et al. Interferon alfa-2b alone or in combination with ribavirin as initial treatment for chronic hepatitis C. Hepatitis Interventional Therapy Group. N Engl J Med 1998;339:1485-92.
Poynard T, Marcellin P, Lee SS, Niederau C, Minuk GS, Ideo G, et al. Randomised trial of interferon alpha2b plus ribavirin for 48 weeks or for 24 weeks versus interferon alpha2b plus placebo for 48 weeks for treatment of chronic infection with hepatitis C virus. International Hepatitis Interventional Therapy Group (IHIT). Lancet 1998;352:1426-32.
EASL International Consensus Conference on hepatitis C. Paris, 26-27 February 1999. Consensus statement. J Hepatol 1999;31 Suppl 1:3-8.
Rossum TG van, Vulto AG, Man RA de, Brouwer JT, Schalm SW. Review article: glycyrrhizin as a potential treatment for chronic hepatitis C. Aliment Pharmacol Ther 1998;12:199-205.