Heeft het nog wel zin?

Elderly patients with multimorbidity often take several chronically used medicines. A large part of this polypharmacy is preventive in intention.
Although one would expect that, at the end of life, the ratio of preventive therapy, would decrease in proportion to symptomatic treatment, this appears often not to be the case in practice.
Although patients seem to be open to stopping medication, physicians seem to find it difficult to deprescribe preventive medication in particular. One of the major reasons for this is uncertainty about the potential clinical consequences of deprescribing.
Since frail elderly people seldom participate in clinical drug trials, clear information is not available for this patient group on the balance between the chance of efficacy and the risk of harm of drug therapy.
Discussion with the patient about his or her preferences and options with respect to drug therapy is the basis for all subsequent steps and must form part of the periodic reviews of medication.

Conflict of interest and financial support: none declared.

In de serie Oud, (g)een probleem? publiceren we het komend jaar een groot aantal artikelen over complexe zorg voor ouderen. De serie is deels gebaseerd op uitkomsten van het onderzoeksprogramma Nationaal Programma Ouderen. Jacobijn Gussekloo, hoogleraar huisartsgeneeskunde in het LUMC, en Marcel Olde Rikkert, hoogleraar geriatrie in het Radboudumc, vormen de gastredactie.

Samenvatting

Ouderen met multimorbiditeit nemen veelal meerdere chronisch gebruikte medicamenten; preventieve medicatie vormt hier een belangrijk onderdeel van.
Naarmate het levenseinde nadert mag verwacht worden dat het aandeel van preventieve medicatie, bijvoorbeeld voor cardiovasculaire preventie, afneemt in verhouding tot symptomatische medicatie. In de praktijk blijkt dit echter vaak niet zo te zijn.
Hoewel patiënten hier wel voor open staan blijken artsen het moeilijk te vinden om met name preventieve medicatie af te bouwen. Een belangrijke reden hiervoor is de onzekerheid over de mogelijke gevolgen van de afbouw van medicatie.
Omdat kwetsbare ouderen zelden participeren in geneesmiddelenstudies ontbreken duidelijke gegevens over de balans tussen de kans op werkzaamheid en het risico op schade van medicamenteuze behandeling bij deze patiëntengroep.
Het gesprek met de patiënt over de wensen en mogelijkheden ten aanzien van medicamenteuze behandeling is de basis voor alle verdere stappen en moet onderdeel zijn van de periodieke medicatiebeoordeling.