Osteoporose komt door de veroudering van de bevolking steeds vaker voor. Het is een aandoening die wordt gekenmerkt door een lage botmassa en een verandering van de micro-architectuur van het botweefsel bij gelijkblijvende samenstelling van het botmineraal, waardoor het risico op fracturen toeneemt. Als de diagnose wordt gesteld, is er vaak al een fractuur opgetreden en dus al veel botmassa verloren gegaan. Om deze reden spreekt men wel van ‘de stille epidemie’.
Er is een dynamische cyclus van aanmaak door osteoblasten en afbraak door osteoclasten in het bot. Tot ongeveer het 20e levensjaar overheerst de aanmaak, na het 45e levensjaar gaat de afbraak overheersen. In de involutiefase verliezen zowel mannen als vrouwen 3-5 botmassa per 10 jaar.1 Deze processen worden beïnvloed door genetische, mechanische en hormonale factoren en door de voeding. Oestrogeensubstitutie is tot op heden de effectiefste behandeling ter voorkoming van postmenopauzaal botverlies. Alle tot nu toe verschenen…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties