Samenvatting
Een Somalische man van 44 jaar werd opgenomen ter evaluatie van bovenbuikklachten en pijnlijke gewrichten (nek en schouders). Bij onderzoek werd een chronische actieve hepatitis door hepatitis-C-virus gevonden. De gelijktijdige vondst van enkele granulomen in het leverbiopt noopte tot nadere analyse. Bij hepatitis C kunnen levergranulomen worden gezien. Pas na uitvoerige diagnostiek werd een infectie met Mycobacterium tuberculosis aangetoond. Na behandeling met tuberculostatica verdwenen de klachten, daalden de leverenzymwaarden in het bloed en verdwenen de granulomen in de lever. Effecten van de tuberculostatica op het beloop van de hepatitis C werden niet gezien.
Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 11 2001
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2001;145:535-8
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
(Geen onderwerp)
Enschede, maart 2001,
Vreede et al. beschrijven een Somalische patiënt bij wie een leverbiopt granulomateuze afwijkingen toonde, waarna de diagnose ‘tuberculose’ pas maanden later indirect gesteld werd door het positief worden van de kweek van materiaal dat was verkregen bij bronchoalveolaire lavage (BAL) (2001:535-8).
Hoewel de auteurs een polymerasekettingreactie (PCR) op hepatitis-C-virus uitvoerden, blijft deze techniek bij de diagnostiek van tuberculose volledig buiten beeld. Naar onze mening had de diagnose ‘tuberculose van de lever’ direct gesteld kunnen worden op basis van het via een (tweede) leverbiopsie verkregen materiaal. Daarnaast had een PCR op het BAL-materiaal de diagnose ‘tuberculose’ bij deze patiënt mogelijk met maanden kunnen versnellen.
Binnen ons laboratorium vormen DNA-amplificatietechnieken de basis voor een snelle en specifieke diagnostiek van tuberculose. De afgelopen 4 jaar voerden wij bij elke onderzoeksaanvraag met betrekking tot tuberculose naast microscopie en kweek ook een moleculaire bepaling uit. Hierdoor konden wij de tijd tot het stellen van de diagnose ‘tuberculose’ in vrijwel alle gevallen terugbrengen tot maximaal 1 week, tot grote tevredenheid van de aanvragers. Ook in paraffine ingebed materiaal blijkt geschikt voor de toepassing van deze moleculaire techniek. Derhalve ligt het voor de hand deze techniek toe te passen op archiefmateriaal van de beschreven patiënt. Naar onze mening dienen moleculaire technieken ter detectie van tuberculose bij histologisch vastgestelde granulomateuze afwijkingen laagdrempelig toegepast te worden.
(Geen onderwerp)
Delft, april 2001,
Het door Mulder et al. voren gebrachte commentaar is terecht. Ook wij onderschrijven dat heden ten dage moleculair-biologische technieken een toegevoegde waarde hebben bij de diagnostiek van infecties door mycobacteriën. Echter, de beschreven casus dateert uit een periode van meer dan vijf jaar geleden, een tijd waarin moleculaire diagnostiek nog niet algemeen was ingevoerd.