GISSI-2; het begin van het einde of het einde van het begin voor weefsel-plasminogeenactivator bij het acute hartinfarct?

Een markant verschijnsel van de laatste jaren in cardiologisch onderzoek zijn de zogenaamde megatrials. Daarbij gaat het om gerandomiseerd vergelijkend onderzoek bij vele tienduizenden patiënten. Vanwege de omvang is medewerking van vele tientallen klinieken in verschillende landen noodzakelijk en wordt, begrijpelijk, een zo simpel mogelijk onderzoeksprotocol gehanteerd. De uitvoering van een megatrial gaat met nogal wat publiciteit gepaard en naar de uitkomsten wordt allerwegen reikhalzend uitgezien, in de verwachting dat wederom een belangrijk klinisch probleem zal worden opgelost. Een megatrial die wat dit betreft grote verwachtingen heeft gewekt, is het onderzoek van de Gruppo Italiano per lo Studio della Streptochinasi nell'Infarto miocardico GISSI-2, waarin alteplase (weefsel-plasminogeenactivator, t-PA) vergeleken wordt met streptokinase. Deze onderzoeksgroep is een uniek samenwerkingsverband tussen de cardiologenorganisatie Associazione Nazionale Medici Cardiologi Ospedalieri (ANMCO) en het Istituto di Ricerche Farmacologiche ‘Mario Negri’ in Milaan. De overgrote meerderheid van de ongeveer 200 Italiaanse hartbewakingsafdelingen heeft aan dit onderzoek meegedaan…