Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Geschiedenis van het genezen; badverpleging als psychiatrische therapie (1900-1950)

Perspectief
J.M. de Jong
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:1487-91
Abstract
Abstract
Sluiten
The history of healing: bath treatment as a psychiatric therapy (1900-1950).

– During the first decade of the twentieth century the prolonged bath treatment was introduced as a therapy for restless patients in Dutch psychiatric institutions. They were kept for hours or days at a stretch in lukewarm water, in order to calm them down. It became a common treatment, which nevertheless was gradually replaced by occupational therapy. The rise of psychopharmacology during the fifties of this century marked the end of the prolonged bath treatment.

Samenvatting

Tijdens het eerste decennium van de 20e eeuw werd de langdurige badbehandeling geïntroduceerd als therapie voor onrustige patiënten in Nederlandse psychiatrische inrichtingen. Men hield deze patiënten uren- of dagenlang in lauwwarm water om hen tot rust te brengen. Het werd een algemeen toegepaste behandeling, die echter vanaf de jaren twintig geleidelijk verdrongen werd door de arbeidstherapie. De opkomst van de psychofarmaca in de jaren vijftig van deze eeuw maakte een definitief eind aan de langdurige badbehandeling.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 30 1997

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:1487-91
Vakgebied
Bewegingsapparaat
GGZ
Auteursinformatie

Drs.J.M.de Jong, historicus en freelance journalist, President Kennedylaan 833, 1079 MT Amsterdam.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties