Genderidentiteitsstoornissen bij kinderen

Klinische praktijk
P.T. Cohen-Kettenis
W. Matthys
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1434-6

De term ‘gender’ verwijst naar de psychologische en sociale aspecten van het man- of vrouw-zijn, de term ‘geslacht’ (of ‘sekse’) naar de biologische aspecten. Onder ‘genderidentiteit’ wordt iemands basale gevoel van man- of vrouw-zijn verstaan. Bij de meeste mensen komt de genderidentiteit overeen met het biologische geslacht. Ook het gedrag dat binnen een cultuur verwacht wordt van en toegeschreven aan mannen of vrouwen, het genderrolgedrag, is meestal in overeenstemming met het biologische geslacht en het gevoel van man- of vrouwzijn. Wanneer de genderidentiteit in extreme mate van de norm afwijkt, is er sprake van een genderidentiteitsstoornis.

De eerste tekenen van genderontwikkeling zijn waarneembaar in het 2e of 3e levensjaar.1 Kinderen beginnen zichzelf en anderen dan te benoemen als jongenman of als meisjevrouw. Vanaf dit moment staan zij niet meer alleen bloot aan externe factoren die hun genderontwikkeling beïnvloeden, maar nemen zij zelf ook actief deel aan hun socialisatie tot…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Universiteitskliniek voor Kinder- en Jeugdpsychiatrie, Postbus 85500, 3508 GA Utrecht.

Mw.dr.P.T.Cohen-Kettenis, klinisch psycholoog; dr.W.Matthys, psychiater.

Contact mw.dr.P.T.Cohen-Kettenis

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties