Bij patiënten met chronische nierinsufficiëntie worden vaak fosfaatbinders, in de vorm van calcium- of aluminiumzouten, voorgeschreven om zo te hoge fosfaatspiegels in het serum te bestrijden en daardoor renale osteodystrofie (door secundaire hyperparathyreoïdie) en weke-delenverkalking te voorkomen. De idee is dat aldus exogeen, diëtair fosfaat gebonden wordt. Om de vraag…
Artikelinformatie
In print verschenen in
week 31 1989
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1989;133:1560-1
Vakgebied
Reacties