Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Foetale bewaking intra partum: van stethoscoop naar ST-analyse van het ecg

Klinische praktijk
Michelle E.M.H. Westerhuis
Sanne M. Strasser
Karel G.M. Moons
Ben Willem J. Mol
Gerard H.A. Visser
Anneke Kwee
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B259
Abstract
Abstract
Sluiten
Intrapartum foetal monitoring: from stethoscope to ST analysis of the ECG

  • Since the 1970s, intrapartum monitoring of the distressed foetus has been managed by continuous registration of the foetal heart rate, together with uterine activity (cardiotocogram; CTG).

  • Use of CTG without additional foetal information leads to unnecessary interventions because of the high number of false-positive signals.

  • Foetal blood sampling (FBS) is a solution to this problem, but is not always consistently carried out.

  • Automated ST analysis of the foetal electrocardiogram (STAN method), combined with the CTG, may lead to reduction of metabolic acidosis, fewer interventions and fewer foetal blood samples.

  • A disadvantage of application of the STAN method is that it is based on visual interpretation of the CTG, with large inter- and intraobserver variability. In spite of this shortcoming the method may be promising.

Samenvatting

Intra-partumbewaking van de bedreigde foetus vindt sinds de jaren zeventig van de vorige eeuw plaats door middel van continue registratie van de foetale hartfrequentie, tezamen met de registratie van de uterusactiviteit (cardiotocogram; CTG).

Zonder extra bewakingstechnieken leidt CTG-beoordeling echter tot onnodige interventies vanwege het grote aantal foutpositieve registraties.

Microbloedonderzoek uit het voorliggende deel van de foetus leidt tot een reductie van het aantal foutpositieve CTG-registraties, maar men past dit weinig toe.

Geautomatiseerde ST-analyse van het foetale ecg met behulp van het STAN-apparaat, in combinatie met het visueel beoordeelde CTG, leidt mogelijk tot minder metabole acidose bij de geboorte, minder interventies en minder microbloedonderzoeken.

De STAN-methode lijkt, ondanks het nadeel van grote inter- en intraobservervariatie bij de visuele interpretatie van het CTG, een aanvulling voor de kliniek.

Artikelinformatie
In print verschenen in
week 26 2009

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2009;153:B259
Vakgebied
Verloskunde/gynaecologie
Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum Utrecht, Utrecht.

Wilhelmina Kinderziekenhuis, afd. Obstetrie: drs. M.E.M.H. Westerhuis, arts-onderzoeker; drs. S.M. Strasser, arts in opleiding tot gynaecoloog; prof. dr. G.H.A. Visser en dr. A. Kwee, gynaecologen.

Julius Center for Health Sciences and Primary Care: prof. dr. K.G.M. Moons, epidemioloog.

Academisch Medisch Centrum/Universiteit van Amsterdam, afd. Obstetrie en Gynaecologie, Amsterdam.

Prof. dr. B.W.J. Mol, gynaecoloog en epidemioloog.

Contact drs. M.E.M.H. Westerhuis (m.e.m.h.westerhuis@umcutrecht.nl)

Verantwoording

Belangenconflict: geen gemeld. Financiële ondersteuning: geen gemeld.
Aanvaard op 29 januari 2009

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties