In de jaren negentig is veel aandacht besteed aan de beheersing van de kosten van farmaceutische hulp. In juli 1991 werd het ‘Geneesmiddelenvergoedingssysteem’ (GVS) in Nederland geïntroduceerd, waarvan het prijsreferentiesysteem het belangrijkste onderdeel vormde. Dit had aanvankelijk een matigend effect op de prijzen (naar schatting van de Ziekenfondsraad circa 5 in 1991-1993),1 maar dit effect werd ruimschoots gecompenseerd door prijsverhogingen voor die geneesmiddelen die niet geclusterd werden in het prijsreferentiesysteem. Nieuwe maatregelen waren de sluiting van bijlage 6 van het GVS vanaf juli 1993 (deze bijlage bepaalt dat geneesmiddelen die niet kunnen worden geclusterd alleen voor vergoeding in aanmerking…
Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 45 1996
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1996;140:2216-9
Vakgebied
Reacties