Evidence-based medicine: een bespreking van de meest voorkomende kritiek

Klinische praktijk
K. Hannes
B. Aertgeerts
R. Schepers
J. Goedhuys
F. Buntinx
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2005;149:1983-8
Abstract

Samenvatting

- Sinds de introductie van het concept ‘evidence-based medicine’ (EBM) begin jaren negentig van de vorige eeuw werd een aantal belangrijke punten van kritiek geponeerd.

- Eén van de meest gehoorde bezwaren in verband met EBM is verlies aan therapeutische vrijheid. Echter, ook met EBM blijft men zoeken naar op maat van de patiënt gemaakte oplossingen. De beschikbare evidence is namelijk ontoereikend, er zijn veel inconsistenties en contradicties in het onderzoeksmateriaal, en de gepubliceerde uitkomsten zijn vertekend door publicatiebias.

- Er is weerstand tegen de opvatting dat gerandomiseerde klinische trials (RCT’s) de beste onderbouwing zouden leveren voor een klinisch beleid. Inderdaad laten niet alle vragen zich beantwoorden in een RCT. Er moet ruimte blijven voor inzichten uit andere typen van studies.

- EBM zou vooral voor academici zijn en geen rekening houden met klinische expertise. Daartegenover staat dat resultaten van wetenschappelijk onderzoek nu juist steeds meer ter beschikking komen voor een breed publiek. Zo kunnen patiënten de beslissingen van hun zorgverleners toetsen en hen ertoe aansporen hun beslissingen te motiveren.

- Een opmerking van vele zorgverleners is dat ze altijd al rekening gehouden hebben met resultaten uit wetenschappelijk onderzoek. De meerwaarde van EBM hierbij is vooral de transparantere wijze waarop een literatuuroverzicht totstandkomt en de systematischere benadering van resultaten van wetenschappelijk onderzoek.

- Tenslotte is er onvoldoende evidence dat het proces van EBM effectief werkt en dat daardoor de zorg voor patiënten verbetert. Wel is het zo dat patiënten die een therapie krijgen waarvan de effectiviteit bewezen is, een betere zorguitkomst hebben dan andere patiënten. Het opzetten van een definitief gerandomiseerd onderzoek om deze onderzoeksvraag te beantwoorden is wellicht moeilijk, zo niet onmogelijk.

- EBM is een hulpmiddel ter ondersteuning van klinische beslissingen. Het ontwikkelen van de principes waarop deze manier van denken en handelen gegrond is en de ‘queeste’ naar de geschiktste onderzoeksdesigns en de objectiefste onderzoeksresultaten om alle vragen van zorgverleners te kunnen beantwoorden, zijn niet voltooid. EBM is één van de pijlen op de boog van de zorgverlener in de richting van een optimale zorgverlening.

Ned Tijdschr Geneeskd 2005;149:1983-8

Auteursinformatie

Belgisch Centrum voor Evidence-Based Medicine (Belgische tak van het Nederlandse Cochrane Centre), Kapucijnenvoer 33, blok J, 3000 Leuven, België.

Katholieke Universiteit Leuven.

Departement Sociologie: mw.prof.dr.R.Schepers, socioloog.

Academisch Centrum voor Huisartsgeneeskunde: hr.prof.dr.J.Goedhuys, psycholoog.

Contact Mw.K.Hannes, onderzoeksmedewerker, agoog/medisch-sociaal wetenschapper; hr.prof.dr.B.Aertgeerts, directeur en huisarts (karin.hannes@med.kuleuven.ac.be)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties