Inleiding
Het denken over verslaving en de oorzaken die daaraan ten grondslag zouden liggen, heeft de laatste honderd jaar een aantal ingrijpende veranderingen doorgemaakt.1 Tot ver in de 19e eeuw overheerst het morele model en wordt verslaving voornamelijk gezien als een vorm van zondig of immoreel gedrag op basis van bewuste en vrijwillig gemaakte keuzes van het individu. Aan het eind van de 19e eeuw verandert het denken over de oorzaak van verslaving en komt de nadruk steeds meer te liggen op de gevaarlijke, noodzakelijk verslavende stof. Deze visie leidt in de jaren twintig tot de ‘drooglegging’ van de V.S. Voorstanders van deze drooglegging zijn dan van mening dat het middel (alcohol) zo gevaarlijk en zo verslavend is dat gematigd gebruik niet mogelijk is. Door velen wordt dit model, dat zichzelf voor alcohol duidelijk overleefd heeft, ook nu nog gehanteerd als het gaat om het gebruik en de gevaren…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties