Dames en Heren,
Hoewel in Nederland sinds 1976 gevaccineerd wordt tegen mazelen, blijft deze kinderziekte af en toe de kop opsteken.1 Momenteel is onder niet-gevaccineerden in de reformatorische gezindte een epidemie gaande, die de laatste epidemie onder deze groep (1999-2000) kan overtreffen. Aan de hand van 2 patiënten bespreken wij het klinisch beeld en de diagnostiek van mazelen en gaan we in op de maatregelen om de gevolgen van de epidemie te beperken.
Patiënt A is een 10-jarige jongen die op grond van religieuze overwegingen van zijn ouders niet gevaccineerd is. Sinds een dag is hij ziek: hij heeft hoge koorts en rode ogen. Zijn moeder vermoedt mazelen en belt de huisarts, die aan het eind van de dag een visite aflegt. Hij treft een zieke jongen met een temperatuur van 40°C. Opvallend zijn zijn rode ogen en lichtschuwheid door conjunctivitis. Hij heeft geen nekstijfheid. Er is…
Er heerst weer mazelen
De mensen die principieel tegen vaccinatie zijn (bevindelijken, antroposofen en antiprikkers) kan ik het stuk Wim Opstelten e.a. van harte aanbevelen. Het is een duidelijke Les. Periodiek over de jaren vallen er onnodige slachtoffertjes onder jonge kinderen en lopen nog niet gevaccineerde zuigelingen gevaar. Door de principiele weigering is dit risico programmatisch en voorspelbaar geworden. Nu maak ik het sprongetje naar de religie. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Dit wordt vaak gesteld en bevonden. Welnu, zo ondoorgrondelijk is het risico niet en kan gerust gesteld worden, dat het principe tegen vaccinatie niet op religieuse gronden kan berusten.
Van de antroposofen weet ik het niet precies hoe het zit, en van de antiprikkers kan gezegd worden dat anti nu eenmaal anti is.
Wim van der Pol, counselor, Amiz