Epileptische aanvallen bij kinderen

- There exist various types of epilepsy in children, which can be classified on the basis of nature and severity of the impairment of consciousness and the motor phenomena.

- The anamnesis is the main aid in distinguishing a seizure from a non-epileptic convulsion.

- Convulsions may have a number of causes, which may or may not be acute, while several factors may provoke attacks.

- The extent and necessity of supplementary investigation depend mostly on the child's clinical condition at presentation and on the nature of the seizure(s). The electro-encephalogram is important for the classification of the type of seizure.

- Anti-epileptic medication should not be started after a single epileptic seizure; whether it will be started after several attacks depends on the frequency and severity of the seizures, and on the syndrome diagnosis made.

- The long-term prognosis depends mostly on the syndrome diagnosis.

Samenvatting

- Er zijn verschillende vormen van epilepsie bij kinderen die men kan onderscheiden naar aard en ernst van bewustzijnsverandering en motorische verschijnselen.

- De anamnese is het belangrijkste hulpmiddel om een convulsie van een niet-epileptische aanval te onderscheiden.

- Convulsies kunnen diverse al dan niet acute oorzaken hebben, terwijl een aantal factoren aanvallen kunnen provoceren.

- De uitgebreidheid en de noodzaak van aanvullend onderzoek worden vooral bepaald door de klinische toestand van het kind bij presentatie, alsmede de aard van de aanval(len). Het elektro-encefalogram is van belang voor het classificeren van het type aanval.

- Na één epileptische aanval zal men niet met anti-epileptica beginnen; of men hier wel toe overgaat na meerdere aanvallen, hangt af van de frequentie en de ernst van de aanvallen, alsmede van de gestelde syndroomdiagnose.

- De prognose op lange termijn is vooral van de syndroomdiagnose afhankelijk.