Een zuigeling met acute zwelling van handen en voeten

Graag maak ik enkele kanttekeningen bij de interessante casus die collega's de Boer en Rake rapporteren (A2782). De auteurs vinden dat ze op grond van de verschijnselen de diagnose "koemelkeiwitallergie" met zekerheid kunnen stellen. Dat ben ik niet met hen eens. Hoewel de verschijnselen zeker bij deze diagnose kunnen passen, is het bijzonder dat de verschijnselen pas begonnen enkele dagen na de eerste blootstelling aan kunstvoeding. De meeste kinderen met een dergelijk heftige systemische reactie krijgen dit bij de eerste blootstelling aan kunstvoeding. Daarom zou ik bij dit kind het vermoeden hebben willen toetsen met een dubbelblinde voedselprovocatie, zoals inmiddels ook in de nationale richtlijnen staat. Verder begrijp ik niet goed waarom gekozen is voor behandeling met een flesvoeding op basis van vrije aminozuren. Zoals recent door ons betoogd (2011;155:A3508) en ook volgens de richtlijnen is het hydrolysaat van eerste keus bij koemelkallergie een intensief gehydrolyseerd wei- of caseïne-eiwit. Een voeding op basis van vrije aminozuren is ongeveer 5 x zo duur als deze voedingen, en niet bewezen effectiever bij de behandeling van koemelkallergie. Ook de indicatie voor de epinefrine autoinjector deel ik niet. Het kind had immers geen anafylaxie, en de kans dat ze dat wel gaat krijgen is verwaarloosbaar klein. Tenslotte nog een kleinigheid: ik vermijd zo veel mogelijk de term "koemelkeiwitallergie". We hebben het toch ook niet over "pinda-eiwit-allergie", of een "kippeneieiwitallergie", waarom dan wel over een "koemelkeiwitallergie"? In de internationale literatuur wordt vooral de term "cow's milk allergy" gebruikt, vandaar dat ik de voorkeur geef aan "koemelkallergie".
 

Paul Brand, kinderarts, Isala-klinieken