Een uniform protocol voor levertransplantatie bij volwassenen in Nederland

Opinie
G.P. van Berge Henegouwen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:756-9
Abstract

Sedert het begin van de tachtiger jaren wordt de levertransplantatie als behandeling voor chronisch of acuut leverfalen niet meer als een experimentele behandeling, maar als een effectief laatste redmiddel gezien.12 Na een jarenlange evaluatieperiode heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) in 1994 besloten de levertransplantatie op te nemen in het verstrekkingenpakket en tevens een planningsbesluit opgesteld, waarbij de levertransplantatie onder de werking van artikel 18 van de Wet op de Ziekenhuisvoorzieningen (WZV) is gebracht. Hiermede is het direct mogelijk geworden het totale aantal levertransplantaties in Nederland te reguleren. Nadrukkelijk is hierbij gesteld dat dit alleen geldt voor de zogenaamde orthotope levertransplantatie, waarbij een donorlever dezelfde plaats inneemt als de oude zieke lever. Naast deze vorm van transplantatie kan ook nog experimentele auxiliaire levertransplantatie worden toegepast, waarbij in een situatie van acuut leverfalen een partiële donorlever tijdelijk naast de lever wordt ingebracht die de functie van…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Maag-, Darm- en Leverziekten, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Prof.dr.G.P.van Berge Henegouwen, gastro-enteroloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties