Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Een uniform protocol voor levertransplantatie bij volwassenen in Nederland

Opinie
G.P. van Berge Henegouwen
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:756-9
Abstract
Abstract
Sluiten
A uniform protocol for liver transplantation in adults in the Netherlands.

- Recently a common protocol for liver transplantation in adult patients was established in the two officially registered liver transplantation centres in the Netherlands, Groningen University Hospital and Rotterdam University Hospital. Although the total number of liver transplantations is steadily increasing in the Netherlands, the number of 85 in 1996 is still far below the estimated required number of 150 per year (10 per million of the population per year). If the current trend continues, the number of performed liver transplantations will reach an optimal level in a few years‘ time, however. The present uniform protocol prevents patients being referred for liver transplantation too early or too late.

Sedert het begin van de tachtiger jaren wordt de levertransplantatie als behandeling voor chronisch of acuut leverfalen niet meer als een experimentele behandeling, maar als een effectief laatste redmiddel gezien.12 Na een jarenlange evaluatieperiode heeft het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) in 1994 besloten de levertransplantatie op te nemen in het verstrekkingenpakket en tevens een planningsbesluit opgesteld, waarbij de levertransplantatie onder de werking van artikel 18 van de Wet op de Ziekenhuisvoorzieningen (WZV) is gebracht. Hiermede is het direct mogelijk geworden het totale aantal levertransplantaties in Nederland te reguleren. Nadrukkelijk is hierbij gesteld dat dit alleen geldt voor de zogenaamde orthotope levertransplantatie, waarbij een donorlever dezelfde plaats inneemt als de oude zieke lever. Naast deze vorm van transplantatie kan ook nog experimentele auxiliaire levertransplantatie worden toegepast, waarbij in een situatie van acuut leverfalen een partiële donorlever tijdelijk naast de lever wordt ingebracht die de functie van…

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 16 1997

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1997;141:756-9
Vakgebied
Maag-darm-leverziekten
Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Maag-, Darm- en Leverziekten, Postbus 85.500, 3508 GA Utrecht.

Prof.dr.G.P.van Berge Henegouwen, gastro-enteroloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties

Rotterdam, april 1997,

Van Berge Henegouwen beschrijft op boeiende wijze de ontstaanswijze van het gezamenlijke protocol, de behoefteraming en de indicaties dan wel contra-indicaties voor levertransplantaties (1997:756-9).

Een van de cruciale punten voor een verdere ontwikkeling van het nationale programma en het terugdringen van de sterfte aan leverziekten is het op tijd verwijzen van kandidaatpatiënten naar de centra. In de afgelopen jaren heb ik daarover diverse malen lezingen gehouden. Het rijtje met momenten van verwijzing en het rijtje met contra-indicaties moest ik echter altijd weer even repeteren. Klaarblijkelijk is het onthouden van een dergelijk rijtje bijzonder moeilijk. Geheugensteuntjes in de vorm van acroniemen zijn hiervoor een mogelijke oplossing.1 In de tabel is dat toegepast. De eerste letters van de indicaties vormen de naam ‘Jansen’, die van de contra-indicaties de naam ‘Schalm’.

De hepatologisch georiënteerde hoogleraren Jansen (Groningen) en Schalm (Rotterdam) hopen dat het gebruik van deze acroniemen zal leiden tot een nog verdere verbetering van verwijzing van kandidaatpatiënten voor levertransplantatie en indirect tot een daling van de sterfte aan leverziekten in Nederland.

S.W. Schalm
Literatuur

  1. Bransford JD, Stein BS. The ideal problem solver. New York: Freeman, 1984.