Waarom dit onderzoek?
In de Verenigde Staten is suïcide de tweede doodsoorzaak onder individuen van 15-34 jaar. Uit een meta-analyse bleek dat het voorspellen van suïcidaliteit door professionals nauwelijks beter is dan voorspelling door toeval. De meest robuuste voorspellers zijn een ooit gestelde psychiatrische diagnose en actueel middelenmisbruik.
Onderzoeksvraag
Wat…
Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 42 2019
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2019;163:D4336
Vakgebied
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Suicidaliteit
Jurriaan Strous vat een artikel samen dat gaat over het ontwikkelen van een statistisch model dat 'suicide attempts' in 'high-risk individuals' zou kunnen voorspellen. Strous geeft wel een erg rooskleurig beeld van de resultaten van het artikel. Ten eerste maakt hij niet duidelijk dat het model ontwikkeld is binnen een specifieke groep patienten met een hoog risico op suicidaal gedrag. Ten tweede gebruikt hij brede term 'suicidaliteit' en suggereert hij zelfs dat het model suicide zou kunnen voorspellen, terwijl het in het artikel alleen over suicidepogingen gaat. Ten derde concludeert hij dat artsen met de gevonden risicifactoren mogelijk betere suicidalieitsbeoordelingen zouden kunnen verrichten, terwijl het model gebaseerd is op uitgebreide vragenlijsten en niet op klinisch onderzoek door artsen. Jammer is ook dat Strous in zijn samenvatting het statistisch model zelf helemaal niet bespreekt.
Voorlopig zal het gevaar op suicidaal gedrag gewoon nog op basis van een goed psychiatrisch onderzoek moeten blijven geschieden.
Michiel Hengeveld, psychiater n.p.
Hengeveld MW, Oosterbaan D, Tijdink J. Handboek psychiatrisch onderzoek. Amsterdam: De Tijdstroom; 2019.