Dwalingen in de methodologie. XXXV. Bias in het prevalentiecohort-onderzoek naar het natuurlijke ziektebeloop

- The natural history of infectious diseases with a long asymptomatic incubation period has mainly been studied in cohorts of individuals already infected at study entry: the so-called prevalent cohort study.

- Because the time of infection is usually unknown in the prevalent cohort, in standard survival analysis it is common to use the time since entry into the cohort instead of the time since infection to study risk factors for disease progression.

- However, the use of the time since study entry may bias results.

- The two most important sources of bias are onset confounding and differential length-bias sampling.

- Because bias may occur, results derived from a prevalent cohort are not directly comparable to results derived from an incident cohort where the moment of infection is known.

Samenvatting

- Het natuurlijke beloop van infecties met een lange symptoomloze incubatietijd bestudeert men veelal in cohorten van personen die al voor inclusie in het onderzoek besmet zijn: het zogenaamde prevalentiecohort-onderzoek.

- Daar het tijdstip van infectie doorgaans onbekend is in de prevalentiecohort gebruikt men in de overlevingsduuranalyse van prevalentiecohorten de tijd sinds inclusie in het onderzoek in plaats van de tijd sinds het moment van infectie om risicofactoren voor ziekteprogressie te bestuderen.

- Het gebruik van de tijd sinds inclusie in de cohort kan resultaten echter vertekenen.

- Twee belangrijke vormen van bias zijn uitgangspuntvertekening en ‘differential length-bias’-steekproeftrekking.

- Door deze vormen van vertekening zijn resultaten van een prevalentiecohort-onderzoek niet zonder meer vergelijkbaar met die van een incidentiecohort-onderzoek waarin het moment van infectie van alle personen bekend is.