Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

Dwalingen in de methodologie. XXVIII. Nog meer problemen met longitudinaal onderzoek: uitvallers, kop-staarteffecten en interperiodecorrelaties

Klinische praktijk
H.C.G. Kemper
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:2293-7
Abstract
Abstract
Sluiten
Roaming through methodology. XXVIII. Further problems with longitudinal studies: dropouts, head-tail effects and interperiod correlations

- The Amsterdam Growth and Health Longitudinal Study with about 300 teenage boys and girls illustrates a number of problems that can occur in a longitudinal study.

- By adopting a more complex study design (multiple birth cohorts and a separate control group without longitudinal measurements) confounding factors may be found.

- A problem with the longitudinal design are the dropouts: by comparing their study results in the period before the dropout with the results of the ‘stayers’ in the same period, selective dropout may be identified.

- In a multiple longitudinal design with overlapping cohorts, head-tail effects may occur: the most reliable results are found in the middle area where there is the most overlap.

- Interperiod correlations may assist in determining the stability and the accuracy of the measurements.

Samenvatting

- Met voorbeelden ontleend aan een longitudinaal onderzoek bij circa 300 tieners (‘Amsterdams groei- en gezondheidsonderzoek’) kunnen storende effecten in longitudinaal onderzoek worden geïllustreerd die de werkelijke leeftijdstrends kunnen hebben verstoord.

- Door een complexere longitudinale opzet te kiezen (gebruikmaking van meerdere geboortecohorten en een extra controlegroep die niet longitudinaal is gemeten), kan men mogelijke storende effecten opsporen.

- Een probleem met de longitudinale opzet vormen de uitvallers: door over de periode vóór de uitval de waarnemingen bij de uitvallers te vergelijken met die bij de blijvers in dezelfde periode kan men selectieve uitval op het spoor komen.

- Bij een multipele longitudinale opzet met elkaar overlappende cohorten moet men rekening houden met kop-staarteffecten: de betrouwbaarste gegevens vindt men in het middengebied met de meeste overlapping.

- Met interperiodecorrelaties kan men de stabiliteit en de nauwkeurigheid van de metingen bepalen.

Artikelinformatie
Aanvaard op

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2000;144:2293-7
Auteursinformatie

Vrije Universiteit, Faculteit der Geneeskunde, Instituut voor Extramuraal Geneeskundig Onderzoek, Van der Boechorststraat 7, 1081 BT Amsterdam.

Contact Prof.dr.H.C.G.Kemper, inspanningsfysioloog, bewegingswetenschapper en epidemioloog (hcg.kemper.emgo@med.vu.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties