Dunne-naaldaspiratiebiopsie van koude schildkliernodi

Onderzoek
P.G. Koenders
G.F.F.M. Pieters
L.V.A.M. Beex
A.G.H. Smals
G.P. Vooys
P.W.C. Kloppenborg
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1990;134:486-90
Abstract

Samenvatting

In dit artikel worden de resultaten beschreven van de eerste 175 dunne-naaldaspiratiebiopsieën die door auteurs verricht werden bij 154 patiënten met palpabele, solitaire koude schildkliernodus.

In tegenstelling tot conventionele diagnostische methoden (i.c. schildklierscintigrafie en -echografie) blijkt de dunne-naaldaspiratiebiopsie een zeer specifieke methode te zijn voor het opsporen van schildkliercarcinomen. Er werd een statistisch significant verschil in de bij operatie gevonden percentages schildkliercarcinomen geconstateerd tussen de op basis van een cytologische diagnose geopereerde patiënten en de op basis van klinisch vermoeden van schildkliercarcinoom geopereerde patiënten, te weten 44 respectievelijk 20.

Naar mening van de auteurs is de dunne-naaldaspiratiebiopsie een stap voorwaarts in de diagnostiek van palpabele schildkliernodi.

Auteursinformatie

Sint-Radboudziekenhuis, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Kliniek voor Inwendige ziekten, afd. Endocriene ziekten: P.G.Koenders (tevens: Laboratorium voor experimentele en chemische endocrinologie); dr.G.F.F.M.Pieters, dr.L.V.A.M.Beex, prof.dr.A.G.H. Smals en prof.dr.P.W.C.Kloppenborg, internisten.

Intstituut voor Pathologische Anatomie: prof.dr.G.P.Vooys, patholoog-anatoom.

Contact P.G.Koenders

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties