Dopamine en dopaminerge farmaca als therapeutica bij decompensatio cordis

Diuretica, positief-inotrope farmaca en vaatverwijdende middelen vormen in principe de basis van de farmacotherapeutische behandeling van decompensatio cordis. De verschillende middelen en combinaties van middelen werden reeds in dit tijdschrift besproken.1 2 De laatste tijd is belangstelling ontstaan voor farmaca die zowel positief-inotroop als vaatverwijdend werken. Voor dergelijke middelen is de nomenclatuur ‘inodilators’ geïntroduceerd.3 Doel van deze farmaca, althans theoretisch, is om de cardiae conttractiekracht te versterken en gelijktijdig het hart door vaatverwijding te ontlasten. Bekende voorbeelden zijn de diverse typen remmers van het enzym fosfodiësterase (bijvoorbeeld amrinon, milrinon, enoximon), dopamine en enkele nieuwere farmaca met een dopaminerge component. In het bijzonder de inodilators met een dopaminerge component hebben een interessant werkingsprofiel, mede omdat ze in het organisme verschillende receptoren en systemen gelijktijdig kunnen beïnvloeden. Hun klinische effecten en bijwerkingen zijn op grond van hun farmacodynamische profiel meestal goed begrijpelijk.