Distractieosteogenese van de mandibula als behandeling bij 2 kinderen met hogeluchtwegobstructie bij micrognathie

- A girl approximately 2 years old with Pierre Robin sequence had periods of nocturnal respiratory insufficiency as a consequence of micrognathia and a boy nearly 4 years old with Nager syndrome and tracheostomy was retarded in his speech development, had problems swallowing and often had respiratory tract infections. The obstruction of the upper respiratory tract was resolved by performing a distraction osteogenesis of the lower jaw. A tracheostomy was avoided or else removed. The girl became more active and there was an improvement in the boy's speech development. Distraction osteogenesis is a good alternative to the current practice of mandibular reconstruction in micrognathic patients, which involves extensive bone grafts.

Samenvatting

Een meisje van ruim 2 jaar met de Pierre Robin-sequentie had ten gevolge van micrognathie perioden van nachtelijke respiratoire insufficiëntie en een jongen van bijna 4 jaar met het syndroom van Nager en een tracheacanule bleef achter in spraakontwikkeling, had slikproblemen en frequent luchtweginfecties. Met distractieosteogenese van de onderkaak werd de hogeluchtwegobstructie opgelost: tracheostomie werd voorkomen respectievelijk opgeheven, het meisje werd actiever en bij het jongetje verbeterde de spraakontwikkeling. Distractieosteogenese is een goede mogelijkheid in plaats van de bij micrognathie gangbare reconstructie van de onderkaak met uitgebreide bottransplantaties.