Diagnostische meerwaarde van echografie bij kinderen met acute buikklachten

To assess the role of echography in the diagnosis of acute abdominal symptoms in children.

Design

Prospective, descriptive.

Method

During one year (1 June 1999-31 May 2000), abdominal ultrasonography was performed in all children with abdominal pain less than 2 weeks, who were referred to the emergency department of the Red Cross Hospital in The Hague (the Netherlands). An initial clinical diagnosis was made on the basis of the medical history, a physical examination and the results of laboratory tests. Subsequently, ultrasonography was performed by a radiologist who was unaware of the clinical diagnosis. A working hypothesis was reached on the basis of the clinical findings and the results of echography. The final diagnosis was made on the basis of either a histologic investigation after surgery or the condition at discharge.

Results

The study included 112 patients. The mean age was 9 years and 54 were boys. Acute appendicitis was ascertained in 48 children. The sensitivity of the clinical findings was 88 and the specificity 70. The sensitivity of the clinical findings together with ultrasonography was 88 and the specificity 91. The positive predictive value of the clinical findings alone was 69 and of the clinical findings together with ultrasonography 88.

Conclusion

Echography has added value in the diagnosis of acute abdominal pain in children; it increases the specificity of the physical examination. The number of negative laparotomies was decreased by the use of ultrasonography.

Samenvatting

Doel

Bepalen van de rol van echografie bij de diagnostiek van acute buikklachten bij kinderen.

Opzet

Prospectief, beschrijvend.

Methode

Gedurende een jaar (1 juni 1999-31 mei 2000) werd echografie verricht bij alle kinderen met acute buikklachten korter dan 2 weken, die werden verwezen naar de Spoedeisende Hulp van het Rode Kruis Ziekenhuis te Den Haag. Op basis van anamnese, lichamelijk onderzoek en laboratoriumonderzoek werd een eerste klinische diagnose gesteld. Vervolgens werd echografie van het abdomen verricht, waarbij de echografist niet op de hoogte was van de klinische diagnose. Kliniek en echografische bevindingen leidden tot de werkdiagnose. De definitieve diagnose werd gesteld op basis van histologisch onderzoek na operatie of op basis van de toestand bij ontslag

Resultaten

Er werden 112 patiënten geïncludeerd. De gemiddelde leeftijd was 9 jaar en de groep bestond voor 54 uit jongens. Er hadden 48 kinderen appendicitis acuta. De sensitiviteit van de klinische bevindingen was 88 en de specificiteit 70. De sensitiviteit van echografie was 88 en de specificiteit 91. De positief voorspellende waarde van alleen klinische bevindingen was 69 en die van de combinatie van klinische bevindingen en echografie 88.

Conclusie

Echografie bij de diagnostiek van acute buikklachten bij kinderen heeft een additionele rol: deze verhoogt de specificiteit van het klinisch onderzoek. Het aantal negatieve laparotomieën daalde door gebruik van echografisch onderzoek.