Diabetes mellitus en het endocriene evenwicht

Klinische praktijk
H. Doorenbos
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1986;130:102-6

De oorzaak van het absolute insulinetekort bij diabetes mellitus type 1 is volgens de huidige inzichten veelal een auto-immunologisch proces met destructie van ?-cellen in aansluiting aan een virusinfectie bij personen met een bepaalde HLA-configuratie. De oorzaak van het relatieve tekort bij diabetes mellitus type II is een achteruitgang van het aantal ?-cellen en perifere insulineresistentie ten gevolge van een gestoorde hormoonreceptorinteractie, soms ook een post-receptordefect. Deze verstoring is gunstig te beïnvloeden door correctie van overgewicht. In dit artikel wordt niet nader ingegaan op de regulatie van de insulineafgifte zelf.

Er zijn bij beide typen diabetes meer stoornissen in het endocriene evenwicht dan onvoldoende insuline-afgifte. Het is lang onzeker geweest of deze stoornissen mede de oorzaak waren van het insulinetekort of het gevolg ervan, of misschien ook beide. Bij diabetici is de passage van glucose en aminozuren door de celmembraan bemoeilijkt door het tekort aan insuline. Er is een tekort…

Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, Interne Kliniek, afd. Endocrinologie, Postbus 30.001, 9700 RB Groningen.

Prof.dr. H. Doorenbos, internist-endocrinoloog.

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties