De waarde van de orale glucosetolerantietest voor de diagnostiek van diabetes mellitus, gestoorde glucosetolerantie en insulineresistentie

Opinie
R.P. Stolk
T.J. Orchard
D.E. Grobbee
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1995;139:2543-6

Zie ook het artikel op bl. 2558.

Diabetes mellitus wordt gekenmerkt door een chronische verhoging van de glucosespiegel. Een enkele meting van de glucosespiegel is echter niet altijd voldoende om de diagnose te stellen. Vooral voedselinname heeft een sterke invloed op de bloedspiegels van glucose en van de hormonen die het glucosemetabolisme beïnvloeden. Om dit te vermijden wordt meestal bloed afgenomen als de patiënt nuchter is, zodat de glucosespiegels vergelijkbaar zijn met eerdere metingen en met de waarden bij andere patiënten. Voor een nauwkeuriger en gevoeliger meting van het glucosemetabolisme is de orale glucosetolerantietest (OGTT) ontwikkeld, met name voor patiënten zonder duidelijke symptomen. Meer dan tien jaar geleden heeft de World Health Organization (WHO) richtlijnen opgesteld voor de OGTT, gebaseerd op een glucosedrank van 75 g.1 Deze zijn nu algemeen aanvaard (tabel). Voor de diagnose van zwangerschapsdiabetes worden afwijkende criteria gebruikt.2

In de klinische praktijk wordt de…

Auteursinformatie

Erasmus Universiteit, Instituut Epidemiologie en Biostatistiek, Postbus 1738, 3000 DR Rotterdam.

Dr.R.P.Stolk, arts-epidemioloog; prof.dr.D.E.Grobbee, klinisch epidemioloog.

Graduate School of Public Health, department of Epidemiology, Pittsburgh (Pa.), USA.

Prof.dr.T.J.Orchard, epidemioloog.

Contact dr.R.P.Stolk

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties