De 'Veenhuizensche oogziekte'

- In 1860 the institutions of the former Society of Welfare in Veenhuizen, the Netherlands, which had been taken over by the state, were struck by a mysterious eye disease. More than 5000 orphans and former beggars lived and worked in these institutions. The Minister of the Interior ordered an inquiry by the ophthalmologist Herman Snellen (1834-1908). He reported that the inmates slept in close proximity to one another and had to share dishes and towels. There was no clean water for washing or drinking. 788 (15) people were found to be suffering from trachoma. On Snellen’s advice, a start on improving the standards of hygiene was made but no more was done. The real reduction in prevalence came around 1900 and was probably connected with a reduction of the number of inmates and improvements in hygiene.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2813-8

Samenvatting

In 1860 bleek er in de gestichten van de voormalige Maatschappij van Weldadigheid te Veenhuizen, die waren overgenomen door de Nederlandse staat, een onbekende oogziekte te heersen. In deze gestichten woonden en werkten ruim 5000 wezen en voormalige bedelaars. De minister van Binnenlandse Zaken zond de oogarts Herman Snellen (1834-1908) op onderzoek uit. Hij rapporteerde dat de mensen dicht op elkaar sliepen en eetbakken en handdoeken deelden. Goed drink- en waswater was er niet. Er bleken 788 (15) personen trachoom te hebben. Op Snellens advies werd een begin gemaakt met de verbetering van de hygiënische omstandigheden, maar daarbij bleef het. De echte afname in prevalentie kwam pas rond 1900 en lijkt samen te hangen met een afname van het aantal bewoners en verbeteringen in de hygiëne.

Ned Tijdschr Geneeskd. 2006;150:2813-8