De standaard 'Het rode oog' (eerste herziening) van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de huisartsgeneeskunde

Opinie
J.A. Mazel
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007;151:1217-8
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 1219 en 1232.

Een rood oog is een veelvoorkomende klacht in de huisartsenpraktijk. In de meeste gevallen kan de huisarts zelf de juiste diagnose stellen en een behandeling adviseren. Er blijven dan nog enkele aandoeningen over waarvoor hij de patiënt naar een specialist, meestal een oogarts, moet verwijzen. De gegeven NHG-standaard ‘Het rode oog’ is de eerste herziening van de in 1996 onder dezelfde naam verschenen standaard.1 Werd deze al gekenmerkt door duidelijke richtlijnen, de herziene versie is weer een verdere verbetering door aanpassing aan nieuwe inzichten en door een overzichtelijker stroomschema voor diagnostiek en therapie. Duidelijk is zowel in de tekst als in het stroomschema aangegeven bij welke alarmsymptomen er een indicatie voor (spoed)verwijzing bestaat. Daarbij komt ook het rode oog door een oogtrauma uitgebreid aan de orde.

Enkele punten verdienen een nadere bespreking. In de eerste plaats verbaast het mij…

Auteursinformatie

Contact Hr.dr.J.A.Mazel, huisarts in ruste, Prins Bernhardlaan 43, 7622 BE Borne (mazel020@planet.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties