De standaard 'Atriumfibrilleren' van het Nederlands Huisartsen Genootschap; reactie vanuit de huisartsgeneeskunde

Opinie
J.C. Bakx
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2004;148:1423-5
Abstract

Zie ook de artikelen op bl. 1425 en 1435.

De nieuwe NHG-standaard ‘Atriumfibrilleren’ is het resultaat van een gedegen speurtocht naar de wetenschappelijke kennis die op dit moment beschikbaar is over de diagnostiek en de behandeling van atriumfibrilleren.1 Het begrippenkader is helder geformuleerd, met name bij de diagnostiek, waarbij onderscheid wordt gemaakt tussen een eerste aanval van atriumfibrilleren, paroxismaal atriumfibrilleren en chronisch atriumfibrilleren. Dit is belangrijk, omdat het diagnostisch traject bij deze aandoening bijna altijd bij de huisarts begint.

Acuut atriumfibrilleren

Bij een eerste aanval wordt in de standaard geadviseerd 2 dagen af te wachten, omdat spontane overgang naar een sinusritme dikwijls plaatsvindt. Snelle verwijzing binnen 48 uur wordt alleen bij jonge patiënten (arbitrair 2 Daar is op grond van recent onderzoek verandering in gekomen,3 zodat nu frequentiecontrole in plaats van ritmecontrole als de beste behandeling wordt beschouwd. Op dit moment zijn er onvoldoende wetenschappelijke argumenten om…

Auteursinformatie

Universitair Medisch Centrum St Radboud, afd. Huisartsgeneeskunde, Postbus 9101, 6500 HB Nijmegen.

Contact Hr.dr.J.C.Bakx, huisarts (c.bakx@hag.umcn.nl)

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties