De sprakeloze patiënt

Klinische praktijk
M.J. Jongsma
J.A.L. Vanneste
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:1257-9

Dames en Heren,

Bij personen die plotseling en voor korte tijd stotteren, onsamenhangend praten of zelfs helemaal ophouden met spreken, kan – vooral wanneer stress als uitlokkende factor wordt aangegeven – een psychogene spraakstoornis worden vermoed. Wanneer zij ouder zijn dan 60 jaar, lopen zij de kans met een lage dosis acetylsalicylzuur te worden behandeld, aangezien gedacht kan worden aan een voorbijgaande ischemische functiestoornis in het motorische taalgebied van de hersenen. Dat er een andere – zeldzamere – oorzaak kan zijn, willen wij illustreren met de volgende ziektegeschiedenissen.

Patiënt A, een 59-jarige bouwkundig ambtenaar, werd naar ons spreekuur verwezen omdat hij af en toe tijdens enerverende vergaderingen plotseling het gevoel kreeg met zijn mond te trekken, waarna zijn fraai geformuleerde volzin in een onverstaanbare klankenbrij ontaardde. Daarna kon hij gedurende ongeveer 5 seconden geen klank meer uitbrengen. Spontaan legde hij de nadruk op ‘spanningsvelden’ op zijn werk; hij meende dat…

Auteursinformatie

Sint Lucas Ziekenhuis, afd. Neurologie, Amsterdam.

M.J.Jongsma en J.A.L.Vanneste, neurologen.

Contact M.J.Jongsma, Instituut voor Epilepsiebestrijding ‘Meer en Bosch’-‘De Cruquiushoeve’, Achterweg 5, 2103 SW Heemstede

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties