De kern van solidariteit

Dutch Journal of Medicine (NTvG) lecture 2013

Organized solidarity in a welfare state is impersonal, restricted and based on enlightened self-interest. Critics of the welfare state argue that it is obsolete and we should aim for a society based on individual participation. They believe that people now prefer individualized care, that it is no longer possible to set boundaries and that too much altruism is required from those with higher incomes. In this year’s NTvG lecture Margo Trappenburg contended that this criticism is unjust. Many people prefer professional care to care from the family or from volunteers and it could be possible to set boundaries again: recent developments within the medical profession are hopeful. And although the more highly educated make a greater financial contribution to the welfare state, those with a lower level of education show more, and more frequent, active solidarity. There is insufficient reason to abolish the welfare state and replace it with a society of greater individual participation.

Conflict of interest: none declared. Financial support: none declared.

Samenvatting

Georganiseerde solidariteit in een verzorgingsstaat is onpersoonlijk, begrensd en gebaseerd op welbegrepen eigenbelang. Critici menen dat de verzorgingsstaat heeft afgedaan en dat we toe moeten naar een participatiesamenleving. Mensen zouden de voorkeur geven aan persoonlijke zorg, grenzen stellen lukt niet meer, en van hogere inkomens zou teveel altruïsme worden gevraagd. In de NTvG-lezing 2013 betoogt Margo Trappenburg dat deze kritiek onterecht is. Veel mensen geven de voorkeur aan professionele zorg boven zorg van familie of vrijwilligers. Grenzen stellen kan weer lukken, recente ontwikkelingen in de medische professie stemmen hoopgevend. En hoewel hoger opgeleiden in een verzorgingsstaat financieel meer bijdragen zijn lager opgeleiden meer en vaker metterdaad solidair. Er is onvoldoende reden om de verzorgingsstaat af te schrijven en te vervangen door een participatiesamenleving.