De huisarts en de post-coitumtest

- There is still a great deal of controversy on the value of the postcoital test. Some consider it to be a valuable method for the general practitioner to evaluate the interaction in vivo between spermatozoa and cervical mucus, in spite of the poor predictive value of the test. The postcoital test is in fact only an indirect method for the detection of the production of moving sperms. As a negative postcoital test is frequently due to bad timing of the test, multiple mandatory intercourse is often necessary, which may lead to frustration and sexual dysfunction. Moreover, there are no indications that the postcoital test with its poor discriminatory power may be better in general practice than the fertility evaluations by a specialist as standardisation and reproducibility problems are equal in both settings. Therefore semen analysis appears to be a better option, for the general practitioner as well.

Zie ook het artikel op bl. 2056.

Met de post-coitumtest wordt bij een paar met een onvervulde kinderwens nagegaan of binnen een aantal uren na de coïtus progressief bewegende spermatozoa te zien zijn in het preovulatoire cervixslijm. Enige tijd geleden was deze post-coitumtest het onderwerp van een stevige polemiek, waarover ook in dit tijdschrift is bericht.1 Een aantal onderzoekers was tot de conclusie gekomen dat deze test niet aan de eisen van een valide onderzoeksmethode voldeed, een stelling die door een andere groep gynaecologen werd betwist. De discussie werd deels in de kolommen van NRC Handelsblad gevoerd.

In dit tijdschriftnummer voert Ponsioen nieuw materiaal aan voor de discussie.2 Als huisarts neemt hij het op voor de post-coitumtest, met een verwijzing naar de standaard ‘Subfertiliteit’ van het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG).3 In de tweede lijn, bij de gynaecoloog, mag de waarde van deze test beperkt zijn, bij de…