Als arts in dit Malawische ziekenhuis valt de gevangenisafdeling buiten mijn werkterrein. Ik heb er alleen maar huiveringwekkende voorstellingen bij. Op een rustige ochtend besluit ik toch om er eens langs te lopen. Buiten zit de zuster van dienst naast de uniformdragende politiebewaker voor de ijzeren toegangsdeur, die me best een rondleiding wil geven. Het merendeel van de stalen ledikanten op de mannenafdeling is momenteel bezet. De zieke gevangenen liggen op hun rug, armen gevouwen onder het hoofd, en staren naar een onzichtbaar punt. Ze hebben meestal infectieziekten en verwondingen of botbreuken na mishandeling, vertelt de verpleegkundige.
Achter in de…
Artikelinformatie
In print verschenen in
week 32 2012
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:B843
Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG
Reacties