De Eerste Wereldoorlog en de geneeskunde
Op 11 november 2018 is het 100 jaar geleden dat om 11:00 uur in de ochtend de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog eindigden in een wapenstilstand tussen de Centralen en de Geallieerden. De militaire of Rode Kruis-artsen die tijdens de 'Grande Guerre' probeerden om het onvoorstelbare lijden van soldaten en burgers te verlichten, kregen te maken met problemen die ze nog nooit hadden gezien, op een schaal die ze nog nooit hadden meegemaakt, maar waarvoor zij wel een verantwoorde oplossing moesten verzinnen. Op de themasite wo1.ntvg.nl vindt u alle NTvG-artikelen die gepubliceerd zijn over de Eerste Wereldoorlog en de ontwikkeling van de geneeskunde, voorzien van extra beeldmateriaal.
Honderd jaar geleden, op 11 november 1918 om 11 uur in de morgen, kwam er een einde aan een vier jaar en drieënhalve maand durend Armageddon, heden ten dage beter bekend als de Eerste Wereldoorlog of, bij de Belgen, Britten en Fransen, als de Grote Oorlog. Tekenend voor het bloedvergieten in die strijd was dat zelfs op die laatste dag, hoewel er slechts enkele uren zaten tussen zonsopgang en het moment van wapenstilstand, bijna 3000 soldaten het leven lieten.
In totaal kwamen er in die jaren ongeveer 10.000.000 militairen door krijgsgeweld om het leven, gemiddeld 6000 per dag. Aangezien iedere oorlog een ‘gesneuveld versus gewond’-ratio van ongeveer 1 op 4 kent, betekent dit dat er pakweg 40.000.000 gewonden vielen, bijna 25.000 per dag. Het aantal zieken lag nog veel hoger, ook al vóór de Spaanse Griep in 1918 toesloeg. Dit geeft aan dat de oorlog niet alleen voor de bevelvoerende…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties