Onafhankelijk, multidisciplinair en betrouwbaar

De behandeling met ballondilatatie van aangeboren hartafwijkingen bij kinderen

Onderzoek
J. Hess
M. Talsma
J. Rohmer
M. Witsenburg
H.J. Busch
E.L. Mooyaart
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1262-5
Abstract
Abstract
Sluiten
Balloon dilatation in the treatment of congenital cardiac anomalies in children.

– Percutaneous transluminal balloon dilatation (PTB) was performed in 76 children, aged 1 day to 17.9 years (mean 6.5 years) for valvular pulmonic stenosis (n = 50), valvular aortic stenosis (n = 10), aortic recoarctation (n = 9), pulmonary branch stenosis (n = 3), Mustard-baffle obstruction (n = 3) and stenosed Blalock-Taussig anastomosis (n = 1).

After PTB peak-systolic pressure difference between right ventricle and pulmonary artery due to valvular pulmonic stenosis decreased from 60.7 (SD 35.7) mmHg to 24.2 (21.9) mmHg (p < 0.01), that between left ventricle and aorta due to valvular aortic stenosis from 75.6 (25.2) mmHg to 22.4 (13.1) mmHg (p < 0.01) and that between ascending and descending aorta due to recoarctation from 23.8 (12.6) mmHg to 8.2 (6.0) mmHg (p < 0.01). The diameters of the coarctation site had increased 104 (76.2) after PTB. In the children with pummonary branc stenosis, Mustard-baffle obstruction and stenosed Blalock-Taussig shunt PTB resulted in normal diameters of the previously stenosed areas. In 23 children who underwent repeated cardiac catheterization 0.5-1 year after PTB, the initial PTB results were unchanged.

It is concluded that PTB is a good and safe procedure for children with some forms of heart disease.

Samenvatting

Bij 76 kinderen in de leeftijd van 1 dag tot 17,9 jaar (gemiddelde leeftijd 6,5 jaar) werd percutane transluminale ballondilatatie verricht voor pulmonalisklepstenose (n = 50), aortaklepstenose (n = 10), recoarctatio aortae (n = 9), pulmonalistakstenose (n = 3), obstructie van de Mustard-‘baffle’ (n = 3) en gestenoseerde Blalock-Taussig-anastomose (n = 1).

Het pieksystolische drukverschil tussen rechter ventrikel en A. pulmonalis ten gevolge van pulmonalisklepstenose daalde van gemiddeld 60,7 (SD 35,7) mmHg naar 24,2 (21,9) mmHg (p < 0,01), dat tussen linker ventrikel en aorta ten gevolge van aortaklepstenose van 75,6 (25,2) mmHg naar 22,4 (13,1) mmHg (p < 0,01) en dat tussen aorta ascendens en aorta descendens ten gevolge van recoarctatio aortae van 23,8 (12,6) mmHg naar 8,2 (6,0) mmHg (p < 0,01). De ingreep resulteerde in een toename van de coarctatiediameter van gemiddeld 104 (76,2). Na de dilatatie waren de stenosen bij de kinderen met pulmonalistakstenose, Mustard-baffle-obstructie en Blalock-Taussig-anastomose vrijwel volledig verdwenen. Bij 23 kinderen die een half tot één jaar na de dilatatie opnieuw gecatheteriseerd werden, was het dilatatie-effect in alle gevallen onveranderd aanwezig.

De auteurs concluderen dat ballondilatatie een goede en veilige behandeling is voor een aantal hartafwijkingen op de kinderleeftijd.

Artikelinformatie
Aanvaard op
In print verschenen in
week 29 1987

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 1987;131:1262-5
Vakgebied
Kindergeneeskunde
Hart en vaten
Auteursinformatie

Academisch Ziekenhuis, afd. Kindercardiologie, Groningen.

Prof.dr.J.Hess (thans: Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Sophia Kinderziekenhuis, Gordelweg 160, 3038 GE Rotterdam) en M.Talsma, kindercardiologen; dr.E.L.Mooyaart, radiodiagnost.

Academisch Ziekenhuis, afd. Kindercardiologie, Leiden.

Prof.dr.J.Rohmer, kindercardioloog.

Academisch Ziekenhuis Rotterdam-Sophia Kinderziekenhuis, afd. Kindercardiologie, Rotterdam.

M.Witsenburg, kindercardioloog.

St. Radboudziekenhuis, afd. Kindercardiologie, Nijmegen.

Dr.H.J.Busch, kindercardioloog.

Contact prof.dr.J.Hess

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties