De ‘Amsterdam wrist rules’-app

Objective

To evaluate the safety of implementing the Amsterdam Wrist Rules (AWR) during Emergency Department (ED) nurse triage, and to assess the potential reduction of radiographic images.

Design

Prospective cohort study

Methods

Based on patient characteristics and clinical variables the AWR-application advised triage nurses if radiographic imaging was necessary of patients (>3 years) presenting with trauma of the wrist. The triage nurse was allowed to perform radiographic imaging if the advice was negative. Safety was assessed by the number of missed clinically relevant distal radius fractures (DRFs) when the AWR advised not to perform imaging. The potential reduction of radiographic images was assessed by the proportion of patients in whom the AWR-application advised not to perform imaging. Compliance was defined as following this advice. Patient satisfaction was assessed if no radiographic imaging was performed.

Results

The AWR-application advised not to perform imaging in 18% of children (n=153) and in 9% of adults (n=204). In children, one clinically relevant DRF was missed (sensitivity 99%, specificity 33%) and none in adults (sensitivity 100%, specificity 19%). The compliance was 22% in children and 32% in adults. If no radiographic imaging was performed, 100% of children and 75% of adults were satisfied.

Conclusion

Implementation of the AWR during ED nurse triage of patients presenting with wrist trauma can safely contribute to reducing unnecessary radiographic imaging. If other injuries than a clinically relevant DRF are suspected based on triage, an ED physician should decide if imaging is necessary.

Conflict of interest and financial support: potential conflicts of interest have been reported for this article. ICMJE forms provided by the authors are available online along with the full text of this article.

Samenvatting

Doel

Evalueren of het gebruik van de ‘Amsterdam wrist rules’(AWR)-app door SEH-verpleegkundigen bij de triage van patiënten met een polstrauma veilig het aantal röntgenfoto’s dat op de SEH wordt gemaakt kan verminderen.

Opzet

Prospectieve cohortstudie (Nederlands Trial Register (NTR) 6464).

Methode

De AWR-app adviseerde op basis van patiëntgegevens en gegevens van het lichamelijk onderzoek wanneer het nodig was om een röntgenfoto van de pols te maken bij patiënten > 3 jaar die op de SEH kwamen met een trauma van de pols. Bij een negatief advies kon de SEH-verpleegkundige besluiten om toch een röntgenfoto te laten maken. De veiligheid van de triage met de app bepaalden we aan de hand van het aantal klinisch relevante distale radiusfracturen dat werd gemist doordat de app adviseerde om geen röntgenfoto te maken. We beschouwden het aantal adviezen om geen röntgenfoto te maken als de potentiële vermindering van het aantal röntgenfoto’s dankzij de app. De compliantie van de app definieerden wij als het aantal adviezen dat werd opgevolgd. Wij registreerden de tevredenheid van de patiënten bij wie geen röntgenfoto werd gemaakt.

Resultaten

Bij kinderen (n = 153) adviseerde de AWR-app 27 keer (18%) om geen röntgenfoto te maken; één van die kinderen had een klinisch relevante distale radiusfractuur (sensitiviteit 99%, specificiteit 33%). Bij volwassenen (n = 204) adviseerde de AWR 19 keer om geen röntgenfoto te maken (9%); bij hen werden geen klinisch relevante distale radiusfracturen gemist (sensitiviteit: 100%; specificiteit: 19%). Het advies om geen röntgenfoto te maken werd opgevolgd bij 22% van de kinderen en 32% van de volwassenen. Zonder röntgenfoto was 100% van de kinderen en 75% van de volwassenen tevreden over het SEH-consult.

Conclusie

Gebruik van de AWR-app bij de triage van patiënten met een polstrauma kan veilig het aantal onnodige röntgenfoto’s op de SEH verminderen. Bij het vermoeden van een ander letsel dan een distale radiusfractuur is het raadzaam de triage door een arts te laten doen.

Artikelinformatie

5 januari 2021

In print verschenen in

week 1 2021

Citeer dit artikel als

Ned Tijdschr Geneeskd. 2021;165:D5198

Vakgebied

Auteursinformatie

Maasstad Ziekenhuis, afd. Chirurgie, Rotterdam: drs. D.A. Salentijn, arts-onderzoeker (tevens OLVG, afd. Chirurgie, Amsterdam); dr. N.W.L. Schep, traumachirurg. OLVG, afd. Chirurgie, Amsterdam: dr. M.A.M. Mulders, aios; dr. R.N. van Veen, traumachirurg; prof.dr. J.C. Goslings, traumachirurg.

*Dit artikel is geschreven namens de AWR-onderzoeksgroep, waarvan de overige leden vermeld staan in de verantwoordingsnoot.

Contact D.A. Salentijn (d.a.salentijn@olvg.nl)

Belangenverstrengeling

Belangenconflict en financiële ondersteuning: er zijn mogelijke belangen gemeld bij dit artikel. ICMJE-formulieren met de belangenverklaring van de auteurs zijn online beschikbaar bij dit artikel.

Verantwoording

Naast de auteurs maakten ook de volgende personen deel uit van de AWR-onderzoeksgroep: dr. Nico Sosef, traumachirurg, Spaarne Gasthuis; drs. Jasper Winkelhagen, traumachirurg, Dijklander Ziekenhuis; dr. Romuald van Velde, traumachirurg, Tergooi Ziekenhuis; drs. Caroline Selles, arts-onderzoeker Maasstad Ziekenhuis.

Auteur	Belangenverstrengeling
Dorien A. Salentijn	ICMJE-formulier
Marjolein A.M. Mulders	ICMJE-formulier
Ruben N. van Veen	ICMJE-formulier
J. Carel Goslings	ICMJE-formulier
Niels W.L. Schep	ICMJE-formulier

Gerelateerd

Dorien Salentijn

Dit artikel is gepubliceerd in het dossier

Huisartsgeneeskunde

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?

Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.

ASK NTVG

De ‘Amsterdam wrist rules’-app

Samenvatting