Consensus depressie bij volwassenen

- Depression is a frequent and treatable disorder, but it is insufficiently recognized. A generally used classification system is lacking. In a consensus meeting the following terms were defined: a normal feeling of depression, depression as a symptom and depression as an illness. The use of the term ‘masked depression’ was advised against. The undertreatment mentioned is caused by the following factors: presentation of physical symptoms by depressive patients, unfamiliarity of patients with depressive disorders and difficulties of patients and GPs in labelling depression as mental. Depressive disorders have various causes. For scoring the severity of depression the Bech version of the Hamilton Depression Rating Scale is preferred. There is no valid laboratory test for diagnosing depression. Laboratory tests are recommended to exclude physical disorders, for choosing an antidepressant and for the follow-up of drug treatment. Cognitive Behavioural Therapy and Interpersonal Therapy are preferred psychotherapeutic methods because of their scientifically proved efficacy. Women suffer from depression twice as frequently as men, which is due to social factors rather than to genetic or hormonal factors. Therefore hormonal therapy is not indicated, a more equal doctor-patient relationship is. Patients with a depressive disorder may consider suicide; this should regularly be discussed with them.

Samenvatting

Depressie komt veel voor, kan goed worden behandeld, maar wordt onvoldoende onderkend. Een algemeen gehanteerd classificatiesysteem ontbreekt. In een consensusbespreking werden de volgende begrippen gedefinieerd: depressiviteit als normaal verschijnsel, als psychiatrisch symptoom en als syndroom, evenals ‘minor depression’. Gebruik van de term ‘gemaskeerde depressie’ werd afgeraden. De waargenomen onderdiagnostiek wordt verklaard door: presentatie van somatische klachten door een depressieve patiënt; onbekendheid van de patiënt met depressie; dat de klachten door bijkomende psychosociale problematiek en (of) lichamelijke ziekten begrepen kunnen worden; de moeite die het huisarts en patiënt soms kost om depressie als psychisch of psychiatrisch te benoemen. Depressie heeft meerdere oorzaken, wat gevolgen heeft voor de therapiekeuze. Als depressiescorelijsten hebben de Bech-schaal en interviews de voorkeur boven zelfinvullijsten. Er is geen valide laboratoriumonderzoek voor depressie, maar het kan wel helpen om andere ziekten uit te sluiten, antidepressieve medicatie te kiezen en het effect ervan te volgen. Bij psychotherapeutische behandeling hebben cognitieve gedragstherapie en interpersoonlijke therapie de voorkeur vanwege wetenschappelijk bewezen effectiviteit. Vrouwen lijden tweemaal zoveel aan depressie als mannen, hetgeen door sociaal-maatschappelijke en niet door genetische of hormonale factoren wordt verklaard. Hormonale therapie is derhalve niet geïndiceerd, wel benadering vanuit een gelijkwaardige arts-patiëntrelatie. Naar suïcide-overwegingen dient regelmatig te worden geïnformeerd.