Celbiologie in medisch perspectief. VI. Energievoorziening van de cel

Klinische praktijk
A.J. Meijer
C.J.F. van Noorden
Citeer dit artikel als
Ned Tijdschr Geneeskd. 1991;135:2164-70

De reeds verschenen artikelen uit deze serie zijn gepubliceerd op bl. 1626, 1627, 1725, 1835, 1951 en 2064.

Vi.1. inleiding

Voor het in leven houden van de cel is energie nodig. In de cel fungeert adenosine-trifosfaat (ATP) als de voornaamste trait d'union tussen energieproducerende en -verbruikende reacties. Dit wordt geïllustreerd in figuur VI. 1, die de zogenaamde ATP-cyclus weergeeft. Afbraak (katabolisme) van macromoleculaire stoffen in ons voedsel (koolhydraten, vetten, eiwitten) door middel van oxidatie levert het ATP nodig om energievragende processen (anabolisme) te kunnen drijven. In rust wordt ongeveer 50 van de oxidatie-energie gebruikt om ATP te produceren. De rest komt vrij als warmte.

In dit hoofdstuk zullen wij ingaan op de mechanismen waarvan de levende cel zich bedient om in zijn energiebehoefte te voorzien. Teneinde iets te begrijpen van de wijze waarop energieproducerende reacties energievragende reacties kunnen drijven, is het noodzakelijk een enkel woord te wijden aan…

Auteursinformatie

Universiteit van Amsterdam, Academisch Medisch Centrum, Meibergdreef 15, 1105 AZ Amsterdam.

E.C.Slater Instituut voor Biochemisch Onderzoek: dr.A.J.Meijer.

Laboratorium voor Celbiologie en Histologie: dr.C.J.F.van Noorden.

Contact prof.dr.J.James

Heb je nog vragen na het lezen van dit artikel?
Check onze AI-tool en verbaas je over de antwoorden.
ASK NTVG

Ook interessant

Reacties