Uw patiënt is nu blind en er is geen hoop meer op herstel. Wat gaat u hem zeggen? Gaat u zeggen: ‘Het spijt mij vreselijk, meneer, maar ik kan niets meer voor u doen. U zult er mee moeten leren leven. Hier zijn een paar nuttige adressen, zoals voor “Het gesproken boek” en voor een witte stok. Ik hoop, dat u zult begrijpen, dat mijn rol is uitgespeeld’? Maar dat is niet waar! Uw rol is helemaal niet uitgespeeld! Die begint nu pas, zij het op een ander speelvlak. Misschien voelt u zich onbekwaam zo'n rol te vervullen. En toch: u zult moeten leren leven met die rol.
Ik wil u enigszins op weg helpen. Blind worden is voor de meeste mensen het ergste wat zij zich kunnen voorstellen. Het is als gestorven zijn en toch nog moeten verder leven. Maar u, die meerdere blinde mensen van nabij kent, weet…
Artikelinformatie
Citeer dit artikel als
Reacties