‘In beide werelden moet je grenzen bewaken’

‘Het is zes uur ’s ochtends wanneer ik op de fiets stap. De stad is stil, het asfalt glimt van de dauw. Terwijl ik door de weilanden rijd, voel ik mijn lijf wakker worden. Even later loop ik in mijn fietspakje door de stille ziekenhuisgangen, op weg naar de kleedruimte van de OK. Onderweg werp ik snel een blik om me heen, want liever geen toevallige ontmoeting met een supervisor in deze outfit. In deze omgeving wil ik vooral gewoon dokter-in-opleiding zijn, niet ‘die topsporter’. Snel douchen, haren uitwringen, witte jas aan. Mijn vochtige fietstenue hang ik aan een haakje…